De paus en het condoom

Dus paus Benedictus XVI heeft laten weten via een interviewboek (een nieuwe vorm van communicatie voor het Vaticaan, alhoewel niet het eerste voor Ratzinger zelf) dat de Katholieke Kerk vanaf nu het condoom toestaat in bepaalde uitzonderlijke gevallen. Lijkt de realiteit dan eindelijk toch enigszins door te sijpelen tot in de verheven Vaticaanse salons? Is Léonard met zijn recente standpunt (zie http://willemgijsels.blogspot.com/2010/10/een-vorm-van-immanente-gerechtigheid.html ) daarmee heiliger (ahum, excuus voor de slechte woordspeling) dan de paus geworden?

Het gaat weliswaar enkel om speciale gevallen (prostitué(e)s), waarbij het dan de intentie moet zijn om verspreiding van hiv en aids tegen te gaan. Geen algehele toelating voor het gebruik van condooms of andere anticonceptiemiddelen. En ook niet om het sexuele leven en plezier van de gelovigen te promoten.

Het is namelijk niets anders dan een minder kwaad toelaten om een groter kwaad te vermijden. Het principe van anticonceptie (in feite het principe van sexuele betrekking enkel met het doel op procreatie) was tot nu toe absoluut. Eigenlijk stond het hoger dan het vermijden van besmetting met hiv of aids, ook al veroorzaakt dat veel lijden. Maar lijden is nu eenmaal verbonden met de mens, die zijn lot als de wil van God moet dragen.

Het is nu eerder andersom. Het verbod op anticonceptiemiddelen, toch tenminste op condooms, is nu niet absoluut meer. Geen zwart-wit benadering meer, maar enige grijswaarden. Iets wat elke fotograaf weet, maar onbegrepen was in Rome.

Aan de andere kant gaat het nieuwe standpunt wel niet in tegen de Leer van de Kerk. Die principes blijven wel degelijk wit (absoluut).

Als dus sommigen hierin een grote doorbraak in het denken binnen de katholieke Kerk vermoeden, is dat wishful thinking. Het is enkel een beperkte wijziging in slechts één van de problematische standpunten van de Kerk. Rome kon er immers niet langer omheen dat het probleem van besmetting met hiv/aids zó groot is in de Derde Wereld, precies waar de Kerk vandaag haar grootste wingewest ligt, waar de groei nog positief is. In dit opzicht is Europa overigens door de Kerk al opgegeven. Daar is het in elk geval nog minder dan "too little, too late".
(foto: therealtimer.com)