De Macht van het Internet

Het Internet bij het grote publiek bestaat nog maar een goeie 10 jaar, en bij de techneuten hooguit enkele jaren langer. Email hadden we al enkele jaren daarvoor, en nog enkele jaren eerder kochten we onze eerste PC. Goed en wel een kwarteeuw geleden was er nog helemaal niets van dat (of je moest een nerd in Silicon Valley geweest zijn).
Maar wat een wereld waarin we nu leven! Internet, om het daar even op te houden, is niet meer weg te denken uit ons dagelijks leven. Al eens bijgehouden hoeveel mailtjes u stuurt op een gewone werkdag? Hoeveel keer u googelt? Hoeveel keer u webadressen ziet langs de weg, op de radio, op TV?
Internet (met hoofdletter dus) hoort thuis in het rijtje van ALLERgrootste uitvindingen van de mensheid. Zo'n 500 jaar geleden bracht de Boekdrukkunst een revolutie in Europa. Nog veel eerder bracht het Alfabet -- en in het algemeen het Schrift -- een revolutie op verschillende plaatsen op de wereld op verschillende tijdstippen. Telkens werd kennis en informatie plots veel toegankelijker voor de mensen van toen.
Zo is er nu ook met het Internet een revolutie bezig, en wij maken die mee. Buiten grote sprongen voorwaarts op het gebied van automatisering, logistiek en efficiëntie, en versnellingen in de economie, wetenschappen en globalisatie, heeft Internet ook gezorgd voor verspreiding van kennis en transparantie van informatie. En kennis en informatie zijn macht, en de macht van het Internet is niet te onderschatten. Enkele recente voorbeelden illustreren dit.
In China was er al de "Great Firewall" maar nu zullen ook alle nieuwe PC's uitgerust moeten zijn met de "Green Dam"-afluistersoftware (die vol gaten blijkt te zitten en deels auteursrechtelijk beschermd is, maar dit terzijde) opdat de overheid het internetgebruik streng kan beperken en controleren. Deze overheidscensuur en -controle brengt de nervositeit en regelrechte angst van de Chinese leiders voor het Internet duidelijk naar voren.
In Iran is de verkiezingsuitslag op zijn zachtst gezegd omstreden, en de betogingen en "Groene Revolutie" betekenen een bedreiging voor de politieke en religieuze machthebbers. Gebeurtenissen als op Tienanmen of de "Oranje Revolutie" liggen nog vers in het geheugen. De geschiedenis kan zich herhalen, in deze of gene richting. Alleen is er ditmaal niet alleen de pers, maar ook Internet met zijn youtube, blogs and twitters.
In de USA kon presidentskandidaat Barack Obama verkozen worden omdat hij via Internet voldoende geld inzamelde (vele kleine bijdragen maken één groot) om zo de gevreesde 1ste maanden van de geldverslindende campagne te blijven volhouden, tegen de gevestigde orde en gedoodverfde kandidaten met meer middelen in.
Sommige machthebbers zien Internet dus als een bedreiging, terwijl andere machthebbers er een bron van ongekende nieuwe mogelijkheden in zien. Allen maken er nu al gebruik en ook misbruik van. Bij nakende verkiezingen verschijnen communities, blogs, en emailcampagnes; wordt Internetgebruik gejamd en gespamd; en sturen belangengroepen informatie en desinformatie rond. Zeker niet allemaal even mooi, maar het kan en gebeurt ook op het Internet. Hoe met de macht van het Internet wordt omgegaan, hangt af van land tot land en wordt bepaald door politieke cultuur, nationale wetgeving, en de mondigheid van het volk. En wie binnen dat kader de nieuwe mogelijkheden van het Internet het best weet te bespelen, wint op termijn. Of dat nu een "underdog"-kandidaat in de verkiezingen is, of een volk dat een "regime change" wil.
En we staan nog maar aan het begin van de internetrevolutie. Internet wordt groter, sneller, en raakt meer verspreid. De "power of Internet" groeit gestaag (deze BBC promo verbeeldt precies wat ik bedoel: http://www.youtube.com/watch?v=3OT5jQCaM8Y ). Binnen afzienbare tijd wordt geen enkele verkiezing meer gewonnen zonder het Internet. Voor totalitaire regimes lijkt het Internet een paard van Troje dat is ingehaald, of een (Chinese?) draak die te groot is geworden om nog te doden. En voor westerse democratieën lijkt het Internet nu al een "conditio sine qua non" te zijn, vergelijkbaar met de TV-debatten sinds Kennedy vs Nixon in 1960. Waar dit naartoe leidt? Ik weet het niet, maar ik hoop naar een betere wereld met meer verspreiding van kennis en transparantie van informatie.
(foto: smallbusinessbranding.com)