Verkiezingsbelofte uitgevoerd

De goedkeuring door het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden is zonder meer een historische gebeurtenis voor de VS. Niet alleen omdat vele voorgangers het in de voorbije 10-tallen jaren tevergeefs probeerden (onder andere Hillary als superactieve 'first lady' onder Bill Clinton), maar ook omdat miljoenen Amerikanen vandaag geen fatsoenlijke verzekering kunnen betalen. Obama is erin geslaagd uit te voeren wat zijn grootste verkiezingsbelofte was -- en belofte maakt schuld --, ondanks felle tegenstand en (vanuit niet-Amerikaans perspectief) bijna hilarisch uitziende moddercampagnes op TV en internet door republikeinen en allerlei lobbygroepen. Nochtans is de hervorming geen revolutie van het gezondheidssysteem in de verenigde Staten. Het zorgt alleen voor een verbetering van het bestaande systeem door enkele harde kantjes eraf te vijlen.
Maar de man houdt dus woord en 'delivert'. Zijn strategie was achteraf bekeken meesterlijk: hij drukte niet als partijpolitieker ('partisan') een stemming door vóóraleer de senaatszetel van de overleden Ted Kennedy opnieuw was bezet; hij overlegde met democraten en republikeinen en paste het wetsvoorstel meermaals aan om aan bezwaren tegemoet te komen; en vooral, door een deadline te zetten om geschiedenis te schrijven, zette hij parlementsleden van zijn eigen democratische partij onder immense druk om in te stemmen. De republikeinen stonden immers evenzeer onder druk van hún achterban want zij stemden allemaal -- zonder 1 uitzondering! -- tegen.
Het valt nog te bezien, maar Obama lijkt goed en gestaag (met rustige vastheid?) op weg om een van de allergrootste US-presidenten ooit te zullen worden. Niet alleen voor de Amerikanen zelf, maar ook voor de wereld. Bijvoorbeeld als hij er in de komende 3 (of 7) jaar zou in slagen waar óók al zijn voorgangers faalden, namelijk vrede bewerken tussen de Israeliërs en de Palestijnen. Daarmee zou hij dan de Nobelprijs voor de Vrede die hij reeds gekregen heeft, verdienen. De toekomst zal uitwijzen of de weledele leden van het Nobelcommittee van het Noorse parlement de juiste visie hebben gehad door hun Vredesprijs als voorschot en steunbetuiging te gebruiken, en niet -- zoals soms -- als reddingsboei die achteraf te laat komt. (foto: republican-elephant.com)